A Ruccio

ggiardina.jpgdi Giovanni Giardina

Quannu  ti  chiamu,  pari  ca  mi  sienti

pirchi’ si  friscu  ancora ‘nta  me  menti

ti  ricuordu  a  scausa  o  Cannitu

cu  cori  allegru  e sempri  spinsieratu.

 

Impressa  l’orma  tua  a  frajmare

‘nta  casa  janca ‘  pi  t’arripusari,

vulisti  lassari  l’alitu  du  sciatu

pirchi’ da  terra  tua  eri  ammaliatu.

 

Havi’  u  cori  cchiu’  riccu  d’un  diamanti

chinu  d’amuri,  forti,  pussidenti

quann’eri  a  mari, ‘un  pinsavi  a  nenti

spittavi  ca l’alba  si  chiudi’a  a  punenti.

 

Bastava  na  petra  janca  o  d’ossidiana

ca  ti  sintivi  u  munnu  ‘nta  na  manu

pi  st’isula  fu  amuri  accussi’  ‘ncarnatu

ca  nun  l’abbannunasti,  mancu  malatu.

 

Prima  di  fari  l’urtimu  viaggiu

lassasti  la  to  varca  ferma  all’ormeggiu

ormai  u sapi’  da  tiempu,  eri  sicuru,

ca  dopu  a  quinta  e  luna,  vini’a  lu  scuru!

A Ruccioultima modifica: 2012-01-17T14:04:00+01:00da leonedilipari
Reposta per primo quest’articolo