L’Aragghiuni!

di Giovanni Giardina

giovanni1.JPGC’è a famigghia bona e a malandàta ,

cu dormi a casa sua e cu  pa strata

cu uarda rassignatu sempri a mari

ammenu cacchi cosa  po ‘mparari !

 

Pigghiamu per  esempiu, l’aragghiuni,

stasci appustàtu, mancu, ti nn’addùni.

m’appena  spunta  o sumu u primu pisci

si molla a chiummu, l’afferra e lu finisci !

 

E poi ci sunnu puru i sparagghiuni,

sunnu  pisci marpiùni ,su latrùni ,

appena  un  pisci jetta li so frutti,

parti cumu  on furmini  e si futti,

                                    

U nicu  nasciù pi essiri manciàtu,

u ranni invesci futti  puru o Statu.

e ‘un perdiri tiempu  a’rrustiri aragghiuni:

“Ci appizzi  dienti , traficu  e carvuni! “

 

Tutti currunu pi diri a viritàti !

E arriva  primu, cu spara cchiù minchiati,

intantu i  pieni i chianci  u  disgraziatu,

con’havi vusci  e ‘un veni  mai ascutàtu.

                                     

Quantu sciarlatani,quantu aragghiuni!

E u bellu è, ca vonnu  tutti  raggiuni !!!

L’omu è a cchiù brutta bestia du Criatu,

apposta nn’arridduscimmu ‘nta stu statu!

 

L’unicu  chi canùsci a viritàti,

è u Signuri nostru ,‘Un vù scurdàti !

Scinnù  pi nna  purtàri  Iddu  stissu,

e u mannammu  arriedu  Crucifissu!

L’Aragghiuni!ultima modifica: 2012-11-25T09:12:00+01:00da leonedilipari
Reposta per primo quest’articolo