Caro Bartolino,
Giovanni Giardina
Ogni vota chi lassu chistu mari,
sientu ca puru mi lassa lu cori,
n’zunnannu a notti mi vurrìa n’gannari
pi cunsulari st’anima chi mori.
Oh bedda terra chi mi dasti o munnu !
pi ttia mi squagghiu di lacrimi amari,
iò sempri piensu a ttia ca cca “un ci sunnu
mai alligrizzi e anía di campari!
P’un piezzu i pani finìu i ti lassàri,
ca sulu a luna mi visti partìri,
lassàvu la me terra e li me cari,
ca sulu la spartenza u pó capiri.
“Cca puortu la cravatta e lu vistitu,
ma sulu restu, sulu e abbannunatu,
mi viu intantu a scausa o Cannitu,
cuntentu e cu lu cori spinsieràtu.
Ah! n’ta stu cori mi sientu na vampa,
cumu si fussi di frevi malàtu,
mi sientu a vista i l’occhi chi s’allampa,
partutu i testa e sempri addiittàtu.
L’asceddi cca “un si sentunu cantàri,
sulu fracassu di machini e sirèni,
lu piettu mi lu sientu scattiàri
arrispirannu sempri sti vileni.
Cala la sira senza di na stidda,
e senza u suli nasci na jurnàta,
nn’è vita ca si cancia, è sempri chidda,
mai na strinciúta i mani o n’abbrazzàta.
Cca senza amùri, mi sientu pirdùtu,
senza n’amùri iò nun trovu pasci,
iò isu a frunti e a tutti li salutu,
ma cu passa …..mi uarda e si nni vasci.
Si iò guarisciu i sta malincunía
e arrunchiu na pisudda di dinàri
mi fazzu a truscia e tornu a casa mia,
e nu rialu portu supra l’altari.
Cu chista fedi mi veni lu curaggiu,
sulu na vota m’assiettu pi manciari,
sparagnannu puru u cumpanaggiu,
pi veniri a gudirimi ssu mari!
Speru ca prestu ti viegnu a ritruvàri,
giuru ca nun ci piensu cchiù i partìri
cu ttia pritiennu sempri di ristàri,
ca unni nascíu iò … vogghiu murìri!